Nie ulega wątpliwości, iż masowa emigracja obywateli Ukrainy do Polski wiąże się także z nowymi problemami prawnymi w stosowaniu prawa. Przede wszystkim z koniecznością stosowania przez polskie sądy i na terytorium Polski przepisów Republiki Ukrainy do stosunków rodzinnych obywateli Ukrainy.
Dlatego też chcielibyśmy przybliżyć regulacje ukraińskiego prawa rodzinnego, gdyż przepisy te w wersji polskiej w zasadzie nie są w żaden sposób dostępne w Polsce.
Nadmienić przy tym trzeba, iż tłumaczenie to ma charakter autorski ( wykonane przy współpracy prawników, adwokatów ukraińskich jak i polskich), co po pierwsze oznacza, iż nie stanowi ono samo w sobie wiążącej normy prawnej- ta jest tekst w języku ukraińskim, a po drugie stanowi przedmiot prawa autorskich Kancelarii Adwokacko Radcowskiej Kacprzak Kowalak w Poznaniu. Tak więc drogi czytelniku jeżeli chcesz wykorzystać niniejsze tłumaczenie, je powielić musiałbyś uzyskać naszą zgodę.
W niniejszym wpisie prezentujemy jedynie część regulacji ukraińskiego Kodeksu rodzinnego, dalsze tłumaczenia znajda się także na stronach niniejszego bloga.
KODEKS RODZINNY UKRAINY
(Najwyższa Rada Ukrainy (NRU), 2002, nr 21-22, s. 135,
na dzień 02.02.2018 r.)
Rozdział II
MAŁŻEŃSTWO. PRAWA I OBOWIĄZKI MAŁŻONKÓW
Dział 3
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 21. Pojęcie małżeństwa
- Małżeństwo to rodzinny związek kobiety i mężczyzny, zarejestrowany w urzędzie rejestracji aktów stanu cywilnego.
- Prowadzenie wspólnego gospodarstwa (dosłownie: wspólne mieszkanie) przez kobietę i mężczyźnę, bez małżeństwa nie jest podstawą do wystąpienia u nich praw i obowiązków małżonków.
- Zawarcie małżeństwa zgodnie z prawem wewnętrznym związku wyznaniowego (dosłownie: religijny obrzęd małżeństwa) nie jest podstawą do wystąpienia u kobiety i mężczyźni praw i obowiązków małżonków, z wyjątkiem przypadków, gdy religijny obrzęd małżeństwa odbył się w celu tworzenia lub odnowienia organów państwowej rejestracji aktów stanu cywilnego.
Artykuł 22. Wiek małżeński
- Kobieta i mężczyzna mogą wstąpić w związek małżeński jeśli ukończyli 18 lat.
- Osoby, które chcą zarejestrować małżeństwo, muszą osiągnąć wiek małżeński na dzień rejestracji małżeństwa.
Artykuł 23. Prawo do zawarcia małżeństwa
- Prawo do małżeństwa mają osoby, które osiągnęły wiek małżeński.
- Na wniosek osoby, która osiągnęła szesnaście lat, sąd może przyznać jej prawo do małżeństwa, jeśli okaże się, że to odpowiada jej interesom.
Artykuł 24. Dobrowolność małżeństwa
- Małżeństwo opiera się na wolnej zgodzie kobiety i mężczyźny.
Zmuszanie kobiety i mężczyzny do małżeństwa jest zabronione.
- Rejestracja małżeństwa z osobą, która jest uznana za ubezwłasnowolnioną a także z osobą, która z innych powodów jest w stanie wyłączającym świadomość swoich działań i (lub) nie mogła kierować nimi, ma skutki określone w artykułach 38-40 tego Kodeksu.
Artykuł 25. Monogamia
- Kobieta i mężczyzna mogą jednocześnie znajdować się tylko w jednym związku małżeńskim.
- Kobieta i mężczyzna mają prawo na ponowne małżeństwo dopiero po zakończeniu poprzedniego małżeństwa.
Artykuł 26. Osoby, które nie mogą być w małżeństwie między sobą
- W małżeństwie między sobą nie mogą znajdować się osoby, które są krewnymi w linii prostej.
- W małżeństwie między sobą nie mogą znajdować się brat i siostra z jednego jak i obojga rodziców. Rodzeństwem są bracia i siostry, którzy mają wspólnych rodziców. Przyrodnim jest rodzeństwo których łączy wspólna matka lub wspólny ojciec.
- W małżeństwie między sobą nie mogą pozostawać kuzyni, ciotka, wujek i siostrzeniec, siostrzenica.
- Wyrokiem sądu może być przyznane prawo do małżeństwa między rodzonym dzieckiem przysposabiającego i przysposobionym dzieckiem, a także między dziećmi, które zostały osobami adoptowanymi przez niego.
- W małżeństwie między sobą nie mogą pozostawać przysposabiający i przysposobiony.
Małżeństwo między przysposabiającym a adoptowanym dzieckiem może być zarejestrowane tylko w przypadku rezygnacji z adopcji.
