Jako prawnicy specjalizujący się w dochodzeniu odszkodowań i zadośćuczynień w związku z wypadkami na drogach zdajemy sobie sprawę z tego, że niedowłady w kończynach dolnych i górnych to schorzenia, które często towarzyszą osobą poszkodowanym w takich zdarzeniach. Niedowłady mogą bowiem powstać między innymi na skutek powypadkowego uszkodzenia rdzenia kręgowego. W praktyce niedowłady takie mogą mieć różny stopień nasilenia – od głębokiego przez średni do niewielkiego. Dlatego też wysokość zadośćuczynienia w przypadku takiego schorzenia będzie zależeć od jego rozmiaru. Takie też rozróżnienie wprowadza tabela oceny procentowej trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiąca załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Zgodnie z pkt 5 b w związku z głębokim niedowładem można ustalić uszczerbek na poziomie od 60 do 80 %, ze średnim- od 40 do 60 %, a z niewielkim – od 5 do 35 %.
W zasadzie więc w związku z niedowładem kończyn może być ustalony uszczerbek w graniach od 5 do 80 %, co daje świadczy o tym, że zadośćuczynienie w zależności od stopnia nasilenia tego schorzenia może być przyznane w bardzo różnej wysokości, tym bardziej, że zazwyczaj nie jest to jedyny uszczerbek stwierdzony u poszkodowanego po wypadku.
Sądy apelacji poznańskiej wielokrotnie rozpoznawały sprawy, w których zasądzone zostało zadośćuczynienie w związku z niedowładem kończyn będącym skutkiem wypadku.
Przykładowo Sąd Okręgowy w Koninie w wyroku z dnia 29-12-2015 r. sprawie o sygn. akt I C 172/14 uznał, iż właściwą kwotę zadośćuczynienie dla poszkodowanej, u której wypadek spowodował następstwa w postaci: zaburzenia czucia w zakresie II gałęzi nerwu trójdzielnego po stronie lewej, zrosty opłucnowe, blizny w obrębie powłok brzucha i w rzucie kręgosłupa, ograniczenie ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, niedowład prawej kończyny dolnej i zespół bólowy kręgosłupa z zaburzeniami czucia powierzchownego, będzie kwota 90.000 zł (w tym 40.000 zł zostało wypłacone na etapie postępowania likwidacyjnego) . Obrażenia doznane przez poszkodowaną spowodowały u niej 60 % trwałego uszczerbku na zdrowiu, w tym w związku z niedowładem prawej ręki – 15 %.
W wyroku z dnia 6 kwietnia 2017 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu (sygn. akt XIV C 218/13) za właściwą kwotę zadośćuczynienia uznał natomiast 195.514.95 zł (30.514,95 zł zostało wypłacone na etapie postepowania likwidacyjnego, a 165.000 zł zasądzone przez Sąd). Taka kwota została przyznana poszkodowanemu z uwagi na to, że na skutek wypadku stwierdzono u niego niedowład spastyczny kończyn dolnych spowodowany powypadkowym uszkodzeniem rdzenia kręgowego, stan po usunięciu śledziony z nadpłytkowością samoistną, ślepotę oka lewego z zanikiem nerwu II (wzrokowego), pęcherz neurogenny, liczne blizny na głowie, tułowi oraz kończynach górnych i dolnych, stan po wszczepieniu implantów jarzmowych i stan po operacyjnej stabilizacji złamania trzonu kości ramiennej prawej. Spowodowało to łączny uszczerbek w wysokości 195 %.
Jak widać kwoty zadośćuczynienia w związku z doznaniem niedowładu kończyn mogą być bardzo różnej wysokości w zależności od stopnia nasilenia niedowładu i wystąpienia innych uszczerbków związanych z wypadkiem. Każdy przypadek powinien być więc analizowany indywidualnie.
