Zadośćuczynienie za złamaną nogę z OC? Ile się należy poszkodowanemu? Na podstawie orzeczeń Sądów w Poznaniu.

Do najczęstszych konsekwencji wypadków komunikacyjnych, w pracy, czy na oblodzonym chodniku należą niewątpliwie złamania, a  wśród tych, te które dotyczą kości nogi.  Gdy tylko osoba poszkodowana dojdzie już do siebie, to zaczyna rozważać, czy  za skutki wypadku, któremu uległa nie należy się odszkodowanie – zadośćuczynienie.  Wówczas pojawia się pytanie:  „w jakiej wysokości dostanę zadośćuczynienia za dany uszczerbek na zdrowiu?”

W niniejszym artykule spróbuję się zająć odpowiedzią na pytanie jakiego odszkodowania może się spodziewać ofiara wypadku, która doznała uszczerbku w postaci– złamania nogi.

Odpowiadając na pytanie o wysokość należnego zadośćuczynienia wskazać należy, iż nie ma prostego przelicznika, który by pozwolił na dokładne określenie, iż dajmy na to za złamanie kości piszczeli taka kwota zadośćuczynienia, a za złamanie kości śródstopia inna.

Sąd, a wcześniej zakład ubezpieczeń ustalając wysokość zadośćuczynienie musi wziąć pod uwagę wiele czynników, które towarzyszą powstaniu uszczerbku na zdrowiu w postaci złamania kości nogi.

Znaczenie ma wiek ofiary wypadku. Jaki wykonuje zawód? Czy złamanie nogi ma lub będzie miało wpływ na wykonywaną profesję? Czy złamanie pociąga za sobą także ograniczenie funkcji nogi? Czy złamana noga przekreśli dotychczasowy sposób spędzania wolnego czasu, hobby. Znaczenie ma jak kości nogi się zrastają, czy występują komplikacje, staw rzekomy, usztywnienia stawów, ile było operacji, jak wygląda rehabilitacja?

Sądy oczywiście posiłkują się także ustalanym przez biegłego lekarza ortopedę trwałym lub długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu. Co oczywiste im uszczerbek ten będzie większy tym należne będzie wyższe zadośćuczynienie.

Tabelę przewidującą wysokość uszczerbku w zależności od charakteru uszczerbku można znaleźć w OBWIESZCZENIU MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 18 kwietnia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania.

Tabele z wyszczególnionymi uszczerbkami na zdrowiu i ich punktacją dotyczącą kości nogi przedstawię na końcu niniejszego artykułu.

Tak więc w jakiej wysokości zadośćuczynienie należy się poszkodowany, który doznał złamania nogi?

Niestety bez odniesienia się do konkretnego przypadku sprawy nie sposób wskazać jakiego rzędu kwota zadośćuczynienia za złamanie nogi będzie zasadną. Zakres ten przeciętnie moim zdaniem mieści się w przedziale od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy złotych. W przypadku bardziej drastycznych przypadków: utraty funkcji nogi, porażenia nerwów kwota ta będzie jeszcze większa.

Dla zobrazowania tematu odwołam się do kilku wyroków sądów wskazując także na ustalony przez te sądy stan faktyczny i wypłaconą kwotę zadośćuczynienia przy tak ustalonych okolicznościach wypadku.

I tak w wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 2018-08-14 I ACa 1468/17 rozpoznającego apelacje od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu, Sąd ten zasądził uwzględniając dotychczas wypłacona kwotę 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia za konsekwencje wypadku, w tym za złamanie kości piszczelowej, ale także inne urazy, których doznał w wypadku.

Wyrok sąd poznański wydał przy następującym stanie faktycznym:

„W wyniku wypadku powód doznał: ostrej niewydolności oddechowej, płatowego zapalenia płuc, otwartego złamania trzonu kości piszczelowej prawej z przesunięciem płata skóry mięśnia brzuchatego łydki, urazu śledziony, licznych powierzchownych urazów głowy ze wstrząśnieniem mózgu, stłuczenia klatki piersiowej, stłuczenia płuc, złamania żebra, anemii pokrwotocznej i niedoborowej oraz zaburzeń krzepnięcia. Obrażenia związane ze złamaniem prawej nogi skutkują u powoda 30-procentowym stałym uszczerbkiem na zdrowiu (w tym 20% uszczerbku na zdrowiu w związku z przebytym otwartym złamaniem z koniecznością dwukrotnego leczenia operacyjnego, trwałym zaburzeniem struktury anatomicznej oraz zaburzeniami mineralizacji kości i powikłań zrostu, 5% uszczerbku na zdrowiu za powstałą deformację oraz 5% uszczerbku na zdrowiu za powstałą przepuklinę mięśniową, zaburzenia czucia i przewlekły zespół bólowy), natomiast stan po urazie twarzy z raną małżowiny usznej, wygojony z blizną i niewielką deformacją obrąbka – 1% stałym uszczerbkiem na zdrowiu. 

W ocenie Sądu, rozmiar krzywdy doznanej przez powoda uzasadnia przyznanie mu zadośćuczynienia w kwocie 100.000 zł. Pozwany wypłacił już z tego tytułu 8.400 zł w związku z czym zasądzono 91.600 zł. Dalej idące żądanie prowadziłoby do nieuzasadnionego wzbogacenia powoda i nie pozostawało we właściwej korelacji z doznaną przez niego krzywdą. Mimo że powoda czeka jeszcze operacja i dalsza rehabilitacja prawej nogi, to jego stan się poprawia. Powód jest samodzielny, wrócił do jazdy samochodem, nie został wykluczony z życia społecznego, nadal może uczestniczyć w życiu towarzyskim, rodzinnym i zawodowym. Aktualne ograniczenia doznawane dotyczą przede wszystkim jego niepełnej sprawności ruchowej, nie spowodowały natomiast nieodwracalnych i drastycznych zmian w jego funkcjonowaniu społecznym i rodzinnym. Proces adaptacji do zmian – mimo początkowych trudności – należy uznać za przebiegający pomyślnie. Jeśli chodzi o blizny, to sąd miał na uwadze, że powód bezpośrednio po wypadku nie podjął koniecznej dla ich leczenia i zmniejszenia rozmiarów profilaktyki. Sąd miał też na uwadze, że powód nie kontynuował leczenia psychiatrycznego, z czego wyprowadził wniosek, że dolegliwości tego rodzaju nie były dla niego szczególnie uciążliwe”

W innym wyroku o sygnaturze akt I C 273/14 – wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu, Sąd ten zasądził tytułem zadośćuczynienia na rzecz spadkobierców zmarłego w toku procesu powoda łączną kwotę 100.000 zł, uwzględniając już kwotę wypłaconą, wskazując, iż :

„Wskutek wypadku powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu fizycznym w łącznej wysokości 35%. Uszczerbek ten został spowodowany złamaniem lewej kości piszczelowej (25%), złamaniem obojczyka (5%) oraz złamaniem żeber (5%).

Rokowania co do stanu zdrowia poszkodowanego w związku z doznanym złamaniem żeber, obojczyka oraz ran i stłuczenia stóp były dobre i nie powinny były wpływać na codzienne funkcjonowanie powoda. Z kolei rokowania co do poprawy stanu zdrowia w związku z doznanym załamaniem kości piszczelowej nie były jednoznaczne, a to z uwagi na powstanie infekcji stawu rzekomego. Wyleczenie zakażenia wymagało prowadzenia wielomiesięcznej lub nawet wieloletniej terapii i nie dawało gwarancji powodzenia.

Wskutek wypadku powód doznał także długotrwałego uszczerbku na zdrowiu psychicznym w wysokości 5%. Stwierdzono u niego zaburzenia adaptacyjne typu depresyjnego. Wypadek stworzył dla powoda sytuację traumatyczną i zmienił w zasadniczy sposób jego dotychczasowe funkcjonowanie psychospołeczne, zawodowe oraz plany życiowe. Spowodowało to wystąpienie u powoda objawów dezadaptacji wyrażających się drażliwością, utratą zainteresowań, poczuciem krzywdy, pesymizmem, koszmarami sennymi, lękami i obawami.

Sąd ustalił, że wskutek wypadku powód doznał łącznie 35% trwałego uszczerbku na zdrowiu fizycznym. Obrażenia, jakich powód doznał w wyniku wypadku i ich dalsze następstwa spowodowały zatem nieodwracalny stan ograniczenia funkcji poszczególnych narządów jego ciała, skutkujący znacznym ograniczeniem jego sprawności ruchowej. Powód dodatkowo doznał długotrwałego trwałego uszczerbku na zdrowiu psychicznym, bowiem przeżyta przez niego trauma w związku z wypadkiem spowodowała nieodwracalne, niekorzystne zmiany w jego psychice. Cierpienia powoda musiała pogłębiać dodatkowo okoliczność, że doznane przez niego urazy spowodowały ostatecznie stan niezdolności do pracy, który utrzymywał się u niego zasadniczo do śmierci.

Oceniając kompleksowo rozmiar cierpień powoda w związku z wypadkiem z dnia 23.01.2011 r., Sąd uznał, że zasadne byłoby przyznanie mu zadośćuczynienia w wysokości 100.000 zł.”

W trzecim przykładowym rozstrzygnięciu wydanym pod sygnaturą akt: I ACa 952/12 – wyrok: Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2012-12-19 po apelacji wniesionej od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu zasądził 45.000 zł, uwzględniając 10% przyczynienie się poszkodowanej,

Sąd ten wskazał, iż:

„Powódka w dniu 17 października 2007 r. około godz. 16.00 schodziła z ulicy (…) zejściem z mostu M. nad rzekę C.. Prowadziły tam murowane schody o kilku kamiennych stopniach. Schody były zaniedbane. Wszystkie stopnie, za wyjątkiem najniższego liczyły około 16 cm. Ostatni stopień mierzył natomiast aż około 37 cm, zaś znajdujące się pod nim podłoże było spadziste. Schodząc z ostatniego stopnia powódka nie zauważyła różnicy poziomów i upadła. 

 Powódka wskutek upadku ze schodów podczas spaceru doznała złamania kości szyjki udowej prawej i przebywała w szpitalu przez 2 tygodnie, a następnie przez blisko 3 miesiące poddawana była rehabilitacji na oddziale rehabilitacyjnym. Kolejno jeszcze dwukrotnie powódka była hospitalizowana. Bezpośrednio po wypadku i przez następne 10 dni powódka odczuwała silny ból. Przez kolejne 3 tygodnie jego natężenie było średnie, a w ciągu następnych 2 miesięcy dolegliwości bólowe były lekkie. Obecnie powódka wykonuje sama prace domowe. Leczenie związane z urazem zakończyło się pozytywnie, przeprowadzona operacja wykonana została wzorowo i nie ma przeciwwskazań do uprawiania przez powódkę lekkich sportów. 

W ocenie Sądu Apelacyjnego, kwota w sumie 50.000 zł, przy uwzględnieniu wszystkich wyżej wskazanych okoliczności jest odpowiednim zadośćuczynieniem. Przy czym uwzględniając 10 % przyczynienie się powódki Sąd odwoławczy zasądził na jej rzecz 45.000 zł.”

Jak więc widać można zaobserwować złamanie nogi złamaniu nogi nie równe. Zresztą w nodze występuje kilkadziesiąt kości, które mogą ulec złamaniu pojedynczo, kilka na raz, złamanie może mieć charakter pęknięcia, złamania wieloodłamowego, kompresyjnego, czy skrętażowego.

Poniżej załączam jeszcze wyimek z wspomnianej tabeli, gdzie wartości liczbowe wskazane obok konkretnego uszczerbku oznaczają przedział w jakim lekarz orzecznik powinien ustalić uszczerbek na zdrowiu: