Odszkodowanie i zadośćuczynienie za uraz typu whiplash.

Strona główna Porady prawne

Bartosz Kowalak

19 lipca 2020

LillyCantabile / Pixabay

Odszkodowanie i zadośćuczynienie za uraz typu whiplash.

Osoby, które doznały urazu typu whiplash bardzo często zastawiają się czy przysługuje im zadośćuczynienie za doznany uraz i w jakiej wysokości.  Jeszcze raz warto przypomnieć, że uraz typu whiplash, czyli uraz biczowy kręgosłupa jest urazem powstałym na skutek gwałtownego odchylenia głowy do tyłu,  następnie do przodu lub na boki. Powstaje on na skutek uderzenia samochodu w tył przez inny pojazd, w wyniku czego następuje uszkodzenie odcinka szyjnego kręgosłupa.

W tym miejscu należy wskazać, że zadośćuczynienie dotyczy samej krzywdy, objawiającej się w postaci bólu i cierpienia, zaś z odszkodowaniem mamy do czynienia w przypadku szkody majątkowej, które w swym zakresie mieści koszty poniesionego leczenia czy wydatki na badania.

Nie da się ukryć, że zakłady ubezpieczeń często szukają licznych wymówek, tudzież argumentów, po to aby wydać decyzję odmowną. Opierają się z reguły na poglądzie, że pomiędzy wypadkiem drogowym, a urazem biczowym nie istnieje związek przyczynowy. Tym samym wykorzystują fakt, że uraz ten nie jest wykrywany podczas badań RTG i MRI  oraz  twierdzą, że doznany uszczerbek nie został udowodniony. Twierdzenie to jest jednak błędne i w większości przypadków jest obalane na mocy opinii wydawanych przez biegłych neurologów czy ortopedów. Stąd też nigdy nie należy rezygnować z dochodzenia swoich roszczeń.

Na potwierdzenie powyższego warto przytoczyć rozstrzygniecie sądu wydanego przy tego typu roszczeniach.

Przykładowo  w wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku o sygn. akt: I C 2418/15 z dnia 14 listopada 2017 roku Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.000,00 zł (trzy tysiące złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 9 listopada 2015 roku do dnia zapłaty, tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz odszkodowania tytułem zwrotu za poniesione wydatki przy następującym stanie faktycznym:

W dniu 6 listopada 2009 roku na trasie pomiędzy N. i S. doszło do zderzenia, podczas którego kierujący pojazdem ubezpieczonym u strony pozwanej T. P. nie dostosował prędkości do warunków atmosferycznych panujących na drodze i pomimo podjęcia próby hamowania, uderzył w tył samochodu powódki. Powódka wówczas wykonywała manewr skrętu w prawo do przydrożnego warsztatu samochodowego. Na drodze było ślisko. Zdarzenie miało miejsce w terenie zabudowanym. Sprawca zdarzenia uderzył w samochód powódki marki R. (…) po podjęciu manewru hamowania. Po zderzeniu pojazdów powódka wyszła ze swojego samochodu o własnych siłach i przez ok. 2 godziny oczekiwała wraz ze sprawcą zdarzenia na przyjazd funkcjonariuszy Policji. Wówczas powódka nie uskarżała się na jakiekolwiek dolegliwości czy obrażenia. Sprawca zdarzenia oraz pasażerowi, którzy podróżowali w jego pojeździe nie doznali żadnych obrażeń. Na miejsce kolizji nie wzywano karetki pogotowia. Uszkodzony pojazd powódki pozostawiony został w warsztacie w okolicy miejsca zdarzenia.

Powódka po przyjeździe do domu zaczęła odczuwać ból w okolicach karku i odcinka lędźwiowego kręgosłupa. W związku z tym teść zawiózł ją do (…) Centrum Medycznego w P., gdzie w Oddziale Ratunkowym wykonano jej RTG kręgosłupa szyjnego, które wykazało zniesienie lordozy szyjnej, zaś przeprowadzone badanie fizykalne, pozwoliło stwierdzić bolesność palpacyjną w okolicy karku i odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Po zaopatrzeniu powódka została wypisana do domu z zaleceniem noszenia miękkiego kołnierza S. przez 2 tygodnie i stosowania leków przeciwbólowych.

U powódki A. B. (1) w badaniu ortopedycznym rozpoznano stan po urazie skrętnym kręgosłupa odcinka szyjnego, skutkujący 2% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu – poz. J 89a .

Analiza dokumentacji sądowo – lekarskiej oraz badanie powódki pozwoliło ustalić, że urazy związane z wypadkiem z dnia 6 listopada 2009r. skutkują do chwili obecnej dolegliwościami bólowymi odcinka szyjnego kręgosłupa, bólami i parestezjami kończyny górnej prawej (co nie znalazło potwierdzenia w badaniu przedmiotowym powódki). Procentowy uszczerbek na zdrowiu powódki ustalono w oparciu o jej aktualny stan zdrowia z chwili badania oraz dokumentację medyczną znajdującą się w aktach sprawy. Odnośnie przebytego urazu odcinka szyjnego ustalono 2% uszczerbku na zdrowiu, zmniejszając jego wysokość ze względu na to, że ruchomość kręgosłupa odcinka szyjnego nie była ograniczona powyżej 20  stopni.

Podkreślić należy, że co do stanu zdrowia powódki biegły z zakresu ortopedii ustalił 2 % długotrwałego uszczerbku na jej zdrowiu pozostającego w związku przyczynowym ze zdarzeniem komunikacyjnym z dnia 6 listopada 2009 r.

(…) Sąd uwzględnił żądanie powódki w części tj. w kwocie 3000,- zł. W ocenie Sądu ustalone skutki zdarzenia pozostające z nim w normalnym związku przyczynowym, fakt że powódka doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w 2% czynią zadośćuczynienie w dalszym zakresie w wysokości 3.000,- zł odpowiednim. Łączna kwota zadośćuczynienia w wysokości 6000,- zł (w tym 3000,- zł wypłacona w postępowaniu likwidacyjnym szkodę) powinna zrekompensować powódce doznane cierpienia i ból).

Powyższy przykład wskazuje na to, że zakład ubezpieczeń uznał swoją odpowiedzialność i wypłacił poszkodowanej kwotę tytułem zadośćuczynienia. Natomiast kwota ta okazała się znikoma w stosunku do kwoty przyznanej w procesie przez Sąd, który uznał że powstały uszczerbek należy ustalić na poziomie 2%, tym samym określając wysokość zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na poziomie 6.000 zł, a zatem znacznie wyższą niż przyznaną przez ubezpieczyciela.